ابراهیم مجذوباِبْراهیمِ مَجْذوب، از صوفیان قرن ۷ق/۱۳م بود و معاصر شیخ شهاب الدین سهروردی و نجیب الدین علی بن بزغش شیرازی بود. ۱ - بیوگرافیوی در میان صوفیه شهرت داشته است و جنید شیرازی در شدّالازار در شرح احوال نجیب الدین علی بن بزغش از او یاد کرده و او را از «مجانین العقلاء» به شمار آورده است. ۲ - شخصیت اخلاقیابراهیم مردی مجذوب و شوریده حال بوده و جنید شیرازی [۱]
جنید شیرازی، معین الدین ابوالقاسم، شدّالازار،ج۱، ص ۳۳۵-۳۳۶، به کوشش محمد قزوینی و عباس اقبال، تهران، ۱۳۲۸ش.
و شعرانی [۲]
شعرانی، احمد، طبقات الکبری،ج۲، ص۱۴۲، بیروت، ۱۳۷۴ق/ ۱۹۵۴م.
و جامی [۳]
جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ج۱، ص ۴۷۳، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، ۱۳۳۷ق.
[۴]
جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس،ج۱، ص ۴۷۷-۴۷۹، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، ۱۳۳۷ق.
از او حکایات غریب نقل کردهاند.۳ - قول جنید شیرای در آثار دیگرانقول جنید شیرازی در نفحات الانس جامی [۵]
جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس،ج۱، ص ۴۷۳، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، ۱۳۳۷ق.
و برخی تذکرههای دیگر نقل شده است.۴ - جنید در نزد معصوم علیشاهمعصوم علیشاه نام او را «عزالدین ابراهیم مجذوب» گفته است. [۶]
معصوم علیشاه، محمد، طرائق الحقائق،ج۲، ص۴۴۰، به کوشش محمد جعفر محجوب، تهران، ۱۳۳۹- ۱۳۴۵ش.
۵ - فهرست منابع(۱) جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، ۱۳۳۷ق. (۲) جنید شیرازی، معین الدین ابوالقاسم، شدّالازار، به کوشش محمد قزوینی و عباس اقبال، تهران، ۱۳۲۸ش. (۳) شعرانی، احمد، طبقات الکبری، بیروت، ۱۳۷۴ق/ ۱۹۵۴م. (۴) معصوم علیشاه، محمد، طرائق الحقائق، به کوشش محمد جعفر محجوب، تهران، ۱۳۳۹- ۱۳۴۵ش. ۶ - پانویس
۷ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم مجذوب»،ج۲، ص۷۱۹. |